Nie wiedziałam co miałam robić. Razem z Antalyą rozdziliłyśmy się. Szukałam w lesie, na łąkach, plaży. Szłam w mroku lasu i usłyszałam głos, głos Lukio.
-Lukio! - Krzyknęłam. - Lukio!
Nastał cisz tak głęboka, że słyszałam wiatr...
-Lukio! - Wrzeszczałam.
-Mamo! - Usłyszałam w odpowiedzi.
Potem widziałam poruszające się krzaki. Potem bieg. Lukio wyłoniła się ze Stellą z za krzaków.
(...)
<Lukio? ;>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz